Yıllar Geçse de Asla Unutulmayacak Bir Katliam; En Acı Yüzüyle Holocaust

1942–1944 arası, Lodz, Polonya.

Hollanda, 1943–1944.

 Breendonk, Belçika, 1940–1944.

Flossenbürg, Almanya, 1942.

Fransa, 1941–1944 arası.

Buchenwald, Almanya, 1938–1940.

1933 yılında açılan ve 1945 yılına kadar açık kalan kamp, günümüzde müze olarak hizmet veriyor ve nazi Almanyasının toplu katliamlarını gözler önüne seriyor.

 Zehirli gaz solutmak koşulu ile öldürdükleri; kemiklerinden düğme, yağlarından sabun yaptıkları insanlar.

Nazi kamplarında çalışan kişilerin öldürdükleri insanların organ ve derilerinden abajur, küllük, cüzdan gibi objeler yaptıkları sürekli dillendirilirdi fakat gerçek haline çok az rastlanmıştı. İşte o abajürlerden birisi. Bu abajur da tamamen bir rastlantı sonucu ortaya çıktmış.  Eşyanın şu anki sahibi Amerikalı Mark Jacobson’a abajur, koleksiyoner bir arkadaşından hediye olarak gelmiş. O da abajuru açık artırmaya sunulan eski bir garajın içinden satın almış. Antika bir şey olduğundan eminmiş fakat aldığı şeyin insan derisinden yapıldığını da bilmiyormuş. Fark edince de elinden çıkarmak istemiş ve Jacobson’a hediye olarak vermiş.

Hatta birkaç ek bilgiye göre abajur, tahmini olarak 1943 yılında yapılmış. Yapıldığı yer olarak ise Weimar yakınındaki Buchenwald toplama kampı olduğu düşünülüyor.

Soykırımdan önce Avrupa'da yaşayan dokuz milyon Yahudi'nin yaklaşık üçte ikisi katledildi. Özürlü olanlar, Hitler'e karşı olanlar ve eşcinsellerin yanında, karşı siyasi ve dini muhalifler de dahil olmak üzere milyonlarca insan öldürüldü.

Soykırım süresince Hristiyan ailelerde gizlenmiş birçok Yahudi çocuk savaş süresince bu ailelerde kaldı. Bazı çocuklar, koruyucu ailelerine çok yakın hale geldi ve hayatta kalan diğer aile bireylerine tekrar katılmak için ayrılmak istemediler.

Çünkü yavaş ve acı veren bir ölüm şekliydi bu. İnsanlar katledilirken ilk dönemlerde, kolayca temin edilebildiği için karbonmonoksit gazı kullanılıyordu. Siyanür gibi daha ağır zehirlerin kullanıldığı da oluyordu. Ağır maddeler kullanıldığında, kurban hızlı bir biçimde solunum yetmezliğinden hayatını kaybediyordu. Fakat karbonmonoksit gazı insanlara daha fazla acı çektiriyordu. İnsanlar bu gaza maruz kalınca baş ağrısı, görmede bozukluk, zihni bulanıklık gibi rahatsızlıklara maruz kalıyor ve en son olarak koma durumuna geliyorlardı. Sonrasında ise dokulara oksijen taşınamadığı için hücreler yavaş yavaş ölüyordu.

İlginç bir bilgi olarak Adolf Hitler'in bu kamplardan hiçbirisine gitmediği de sürekli olarak zikredilir. Fakat bu bilginin doğruluğu tartışmaya açıktır. Sonuç itibarıyla Adolf Hitler'in politikaları sonucunda birçok insan hayatını kaybetti. Bazıları hayatta kalmayı başardıysa da geri kalan ömürleri boyunca zihinlerinden silinmeyecek vahşetler ve acıların yansımalarıyla birlikte yaşamak zorunda kaldılar. İnsanların toplu biçimde katledilmesi ve sivillerin zarar görmesi milattan önceki devirlerden bu yana tarihin her döneminde yaşanmıştır.

Hiç şüphesiz, gelecekte böyle acı olayların yaşanmaması ve savaşlarla değil; barışla sarılmış bir dünya görmek herkesin dileğidir. Çünkü katliamlar hiçbir zaman iyi sonuç vermemiştir ve de veremez. Masum çocuklar ve kadınların da öldürülmesi katliamı daha da korkutucu bir hale getirmiştir her zaman. Umarız önümüzdeki dönemlerde dünyanın hiçbir yerinde dil,din,ırk ayrımı olmaksızın zulme maruz kalmaz...